|
"Crossroad" ตอนที่ 2 - นิรนามCrossroad ตอน นิรนาม BY : Miracle ตื่นเช้ามาด้วยอาการงัวเงีย เพราะกว่าจะข่มตาหลับได้ก็เกือบรุ่งเช้า ผมพยายามทำตัวสบายๆ ทั้งที่ในใจก็แอบกังวลอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่อยากให้เค้ารู้สึกไม่สบายใจ ระหว่างนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปลงสถานีสีลม มีความคิดหลายอย่างแวบเข้ามาในหัว ถ้าเลือดของผมมีเชื้อ HIV จะเป็นยังไง? และถ้าไม่มีเชื้อ HIV ในเลือดของผม จะเป็นยังไง? เราเดินกันแบบสบายๆ แป๊ปเดียวก็มาถึง “คลีนิคนิรนาม สภากาชาดไทย” ซึ่งผิดจากที่ผมคาดเอาไว้อยู่เล็กน้อย สถานที่ของคลีนิคนิรนามไม่ได้อึมทึมน่ากลัวเลย ตรงกันข้าม มันกลับดูร่มรื่น สะอาดสะอ้าน และเมื่อผลักประตูกระจกเข้าไปด้านใน ผมก็ได้รับการดูแลอย่างดีจากพี่ๆ ที่ทำงานอยู่ที่นั่น คนรักของผมพาเดินไปที่เคาน์เตอร์ รับบัตรคิว กรอกเอกสาร ซึ่งไม่จำเป็นต้องระบุข้อมูลส่วนตัวใดๆ (เค้าถึงเรียกว่าคลีนิคนิรนามไงล่ะ) นั่งรอสักครู่ ผมกับคนรักก็ถูกเรียกตัวไปยังห้องรับคำปรึกษา “พี่เล็ก” เป็นคนที่ผมต้องพูดคุยด้วย ผมวางตัวสบายๆ รู้สึกเหมือนกำลังคุยกับเพื่อนรุ่นพี่ มากกว่าจะเป็นการคุยกับคุณหมอ หรือใครสักคนที่เราต้องเกร็ง พี่เล็กชวนคุยถึงพฤติกรรมทางเพศของผม การป้องกันเวลามีเซ็กซ์ และใครบ้างที่ผมมีเซ็กซ์ด้วย แน่นอน พี่เล็กทราบแล้วว่าคนรักของผมมีเชื้อ HIV ดังนั้น คนรักของผมจึงได้มานั่งอยู่ข้างๆ ด้วย คุยกันสักพัก พี่เล็กก็ส่งผมไปเจาะเลือด เพื่อตรวจหาเชื้อ HIV ซึ่งจะรู้ผลในอีกไม่เกิน1 ชม. ระหว่างรอผลเลือด ผมกับแฟนไม่รู้จะไปไหน ก็เลยนั่งแกร่วรออยู่ในคลีนิคนิรนาม ผมลอบสังเกตมองดูผู้คนที่มาที่นี่ มีทั้งเด็กนักศึกษา คนทำงาน คนแก่ ผู้หญิง ผู้ชาย เกย์ ผมไม่ได้เหมารวมว่าพวกเค้าทั้งหมดจะต้องมีเชื้อ HIV หรอก บางคนอาจจะแค่มาตรวจเลือดเป็นประจำ บางคนอาจจะแค่มาตรวจเลือดเพื่อเอาไปใช้สมัครงาน และบางคนก็อาจจะแค่มาเป็นเพื่อนใครสักคนก็ได้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้อีกนั่นล่ะว่า อีกหลายๆ คนที่มาที่นี่ได้มีเชื้อ HIV อยู่ในตัวแล้ว “สมมุติว่า ผลเลือดของคุณออกมา แล้วไม่มีเชื้อ คุณจะทำยังไง” คนรักของผมถามขึ้นเบาๆ “ก็ไม่ทำอะไร ต้องทำอะไรล่ะ” ผมมองเห็นเค้าลางบางอย่างในคำถามนั้น “ผมอยากให้คุณมีชีวิตที่ดี เจอคนที่ดี” เขาพูดแต่ไม่ยอมสบตาผม “แล้วคุณไม่ดีตรงไหน” “แล้วเราจะคบกันยังไง” “ก็คบกันเหมือนเดิม ผมอยู่กับคุณได้น่า...” ยังไม่ทันจะมีบทสรุปของบทสนทนาของเรา พี่เล็กก็โผล่หน้าออกมาเรียกผมกับแฟนให้เข้าไปในห้อง “ผลเลือดของเรามาแล้วนะ ... เป็น Negative” พี่เล็กหันจอคอมพิวเตอร์ที่มีผลเลือดของผมมาให้ดู “อะไรนะครับ” เหมือนสมองของผมจะประมวลผลช้าไปหน่อย “Negative ไม่มีเชื้อ HIV จ้ะ” ในความโล่งใจของผม มีความกังวลปรากฎชัดในแววตาของคนรักของผม ... เราจะคบกันยังไงต่อไป (โปรดติดตามตอนต่อไป) กลับไปอ่านตอนที่ 1 Crossroad ตอน 1 จุดเปลี่ยน อ่านเรื่องที่เกี่ยวข้อง การเดินทาง จากมิลานสู่ภูเก็ต |
