เรื่องราวการกดเชื้อไวรัสเอชไอวีของผม ตอน 1-2-3-Strong!

1-2-3-Strong!

สวัสดีคับผมเป็นกลุ่มชายรักชายครับ วันนี้เรื่องที่จะเล่าเป็นประสบการณ์สำหรับผู้ที่มีเชื้อ HIV ว่า คุณคือคนปกติทั่วไปที่ไม่ได้แตกต่างอะไรกับคนที่ไม่มีเชื้อ HIV เลย เพียงแค่ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็ง หรือง่ายๆ ว่า 1-2-3-Strong ทีมแม่ลูกเกดกล่าวไว้ 555 ไม่เกี่ยวกันเลย ปัจจุบันผมอายุ 30 ปีครับ ผมมีเชื้อและอยู่ในระบบการรักษาทั่วไปมา 1 ปีครึ่งได้แล้วครับ คำถามแรกติดเชื้อได้ยังไง เอาความจริง จำไม่ได้เหมือนกันครับ เพราะว่าตอนนั้นไม่รู้ว่าเราติดมาจากแฟนเรา หรือว่าเราไปติดจากคนอื่น แต่เอาเป็นว่าอย่ามาฟื้นฝอยหาตะเข็บกันเลย เรามาทำวันนี้เพื่ออนาคตที่ดี ส่วนอดีตที่ไม่ดี อย่าไปจดจำมัน ปกติผมเป็นคนที่ไปตรวจเลือดทุก 3 เดือนอยู่แล้วครับ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เราจะต้องทำใจรับกับผลเลือดของเรา พอวันนั้นผมไปตรวจเลือดก็พบว่ามีเชื้อก็ทำใจไม่ได้นะครับ จำได้ว่าตรวจเจอเชื้อตอน 9 โมงเช้า หมอถามว่าจะเข้าสู่ระบบการรักษาเลยไหม ผมก็ตัดสินใจเข้าสู่ระบบการรักษาเลย หมอบอกสิ่งที่สำคัญเพียง 2 อย่าง คือ ต้องทานยาตรงเวลาตลอดชีวิต ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็ง แล้วก็อธิบายวิธีการดูแลรักษาเบื้องต้น  แต่เรานะเศร้าซึมไปทั้งวันตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนประมาณ 6 โมงเย็นวันเดียวกัน เปิดรายการโทรทัศน์ The Face Thailand Season 2 เจอลูกเกด 1-2-3 Strong เท่านั้นแหละ หายเศร้าเป็นปลิดทิ้งเลย

    เล่ามาตั้งนานเหมือนจะมีแต่เรื่องดี แน่แหละมันต้องมีเรื่องแย่ๆ บ้าง เรื่องแรกเลย คือ เราจะต้องทานยาให้ตรงตามเวลาที่เรากำหนดไว้เป็นกิจกรรมที่สำคัญที่สุดเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะทำอะไรยังไงเมื่อถึงเวลาก็ต้องกินยาครับ แล้วก็สนุกๆ ไปกับชีวิตทุกวันอย่าไปเครียดแค่นั้นจริงๆ ผมทานยาตรงเวลามาประมาณ 1 ปีครึ่ง ผมก็สามารถกดเชื้อให้ไม่สามารถไปติดคนอื่นได้เลย โชคดีที่ผมเจอเร็วแล้วก็รักษาเร็วแค่ปีครึ่งก็กดเชื้อได้แล้ว และมีเพื่อนคนที่สำคัญอีกคนที่เป็นกำลังใจให้เราและคอยดูแลเรา สอบถามเราอยู่เสมอๆ เรื่องการกินยา รวมทั้งแจ้งเตือนให้เราทานยาอยู่เสมอคือ Adam’s Love

    อีกอย่างที่ผมเสียใจมากเลยเมื่อรู้ว่าตัวเองมีเชื้อคือ ผมอยากไปทำงานที่โรงแรมที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ผมได้ใบสัญญาจ้างทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ คือเอาเป็นว่าเขารับเราเข้าทำงาน แต่พอเขารู้ว่าผมมีเชื้อ HIV เขาก็ยกเลิกสัญญาจ้างนั้นทันที แต่การที่เราไม่ได้ทำงานที่นั้นมันทำให้เราได้งานอีกที่ ถึงแม้ว่าจะไม่ดีเท่าที่เราเคยหวังไว้เท่าที่แรก แต่เราก็ได้มีเวลาในการอยู่ครอบครัวของเรามากขึ้น ผมไม่คิดจะบอกว่าผมติดเชื้อ HIV กับใครเลย ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ หรือว่าคนในครอบครัว เพราะไม่อยากให้ทุกคนผิดหวัง อยากบอกว่าแค่การกินยาให้ตรงเวลาเท่านั้นจริงๆ ทำให้เรามีสุขภาพร่างกายเหมือนคนทั่วไป พอร่างกายของเรามี CD4 ที่เยอะแล้ว ร่างกายของเราก็จะสามารถต่อต้านกับเชื้อโรคได้ ทุกครั้งที่เรามีนัดไปรับยาเพิ่ม เราควรจัดเวลาไปรับให้ได้ตามเวลาที่หมอนัด หรือถ้าไม่ได้จริงๆ ก็เลื่อนหมอให้เราสามารถไปรับยาก่อนสัก 1 อาทิตย์ เพราะถ้าเราขาดยาไปแม้แต่วันเดียวเนี่ยเรื่องใหญ่เลย เดี๋ยวเชื้อดื้อยาจะหาว่าไม่เตือนนะ แต่ถ้าเรากินยาตรงเวลาเราก็สามารถกดเชื้อไวรัสตัวนี้ได้ การที่มีเชื้อ HIV ทำให้เราหันมาดูแลสุขภาพเรามากยิ่งขึ้น จากแต่ก่อนที่ไม่เคยได้ออกกำลังกาย ก็มาออกกำลังกายบ่อย ๆ อาหารที่ไม่ดีก็ละทิ้งไปเช่น เหล้า+บุหรี่ ที่สำคัญเราต้องบริหารจิตใจเราให้มีความสุข อย่าเครียด อย่าซึมเศร้า พูดง่ายนะ แต่เวลาทำจริงยากมาก ช่วงประมาณ 1-2 เดือนแรกที่รู้ว่าตัวเองติดเชื้อเนี่ย แทบจะบอกได้เลยว่าเป็นโรคซึมเศร้าเลยก็ว่าได้เวลาที่ต้องอยู่ในห้องคนเดียว เวลาฟังเพลงเศร้าๆ ร้องไห้ทุกครั้ง แต่เมื่อเราผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้วพอเราทำใจได้แล้ว หรือความเศร้ากำลังจะกลับมา เราก็ต้องทำในสิ่งที่เราสนุกหรือโทรหาพ่อแม่ขอกำลังใจจากท่าน เพื่อที่ว่าเราจะได้ลืมช่วงเวลาเศร้า เพราะถ้าจิตใจเราเศร้า ร่างกายเราก็จะเศร้าตาม ผมโชคดีด้วยที่ไม่ได้เจอโรคแทรกซ้อนเลยตั้งแต่ทานยาต้านไวรัส

    อย่างที่บอกว่าถ้าเจอเร็วก็รักษาได้เร็ว มีความสุขได้เร็ว อยากให้สังคมให้โอกาสผู้ติดเชื้ออย่างผมได้อยู่ในสังคมอย่างมีความสุข ให้ได้ทำงานในสิ่งที่ตัวเองมีความถนัดใฝ่ฝันที่จะได้ทำ ไม่ใช่ว่าพอเห็นว่าเป็นผู้ติดเชื้อแล้วก็ไม่ให้โอกาส อยากขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองมีเชื้อ HIV ให้ทุกคนต้องดำเนินชีวิตต่อไป

เรื่องโดย ปุ้มปุ้ย

เรื่องราวการกดเชื้อไวรัสเอชไอวีของผม หรือ My Undetectable Story  (#MyUStory) คือ โครงการเพื่อนช่วยเพื่อน ด้วยการใช้เทคโนโลยี เพื่อชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชายที่มีเชื้อเอชไอวี จัดทำโดย อดัมส์เลิฟ มูลนิธิอดัมส์เลิฟโกลบอล เพื่อประชากรกลุ่มเสี่ยงและได้รับผลกระทบจากเชื้อเอชไอวี (อัลโก้)

โครงการนี้ นำเสนอเรื่องราวจริงของอาสาสมัครที่มีเชื้อเอชไอวีในโครงการอดัมส์เลิฟ วีแคร์ ถ่ายทอดเรื่องราว และความสำเร็จในการกดเชื้อเอชไอวี เพื่อส่งต่อความรู้ กำลังใจ ให้เพื่อนๆ ที่เพิ่งตรวจพบเชื้อเอชไอวี มีความเข้าใจ สามารถมีชีวิตที่แข็งแรง และมีจิตใจที่เข้มแข็งในการดำเนินชีวิต ตลอดจนสามารถกดไวรัสเอชไอวีได้สำเร็จ  สอบถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับโครงการอดัมส์เลิฟ วีแคร์ได้ที่ ไลน์ไอดีอดัมส์เลิฟ @xto5254h


อดัมส์เลิฟ ขอสงวนสิทธิ์ในการนำข้อมูลไปใช้เผยแพร่ต่อในทุกกรณี โดยไม่ได้รับการอนุญาตจากอดัมส์เลิฟ และเนื้อหานี้เป็นเพียงประสบการณ์บอกเล่าเฉพาะบุคคล และไม่สามารถถือเป็นคำแนะนำทางการแพทย์ได้ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นกำลังใจสำหรับผู้อ่าน หรือผู้ตรวจพบเชื้อเอชไอวี ในการดูแลตนเองในการรักษาเอชไอวีอย่างถูกต้องตามกระบวนการการเแพทย์และมี วินัยเท่านั้น

ข้อแนะนำ: ข้อมูลที่ระบุไว้บนเว็บไซต์นี้ ไม่สามารถครอบคลุมคำปรึกษาทั้งหมด หรือคำตอบทั้งหมดได้ ดังนั้น หากท่านสงสัย หรือมีคำถาม เกี่ยวกับเอชไอวี/เอดส์ สามารถติดต่อที่สถานพยาบาลได้โดยตรง