Crossroad ตอนที่ 6 'มิตติ้งทริป'

 
Crossroad ตอน มิตติ้งทริป
BY : Miracle

“ทำอะไรอยู่” ผมร้องทักแฟนหนุ่มของผมทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้านของเรา
“เช็กเมล์นิดหน่อย เออ ศุกร์สิ้นเดือนนี้คุณว่างไหม พอจะลางานได้หรือเปล่า” เค้าถามกลับมา พลางพิมพ์อะไรก๊อกแก๊กบนโน้ตบุ๊กไปด้วย
“ก็ว่างอยู่นะ มีอะไรเหรอ จะชวนไปไหน” “คุณจำเว็บบอร์ดที่ผมเคยให้ดูได้ไหม เว็บบอร์ดของคนแบบผมน่ะ”
“อ๋อ จำได้สิ”

เมื่อคราวที่แฟนของผมรู้ตัวว่าติดเชื้อ และหลังจากที่พาผมไปตรวจเลือด จนแน่ใจแล้วว่า ผมปลอดเชื้อ HIV แน่นอน เขาก็เปิดเว็บบอร์ดอันหนึ่งในอินเตอร์เน็ตให้ผมดู มันเป็นเว็บบอร์ดที่กลุ่มคนที่มีเชื้อ HIV (รวมถึงคนที่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเชื้อ HIV) มารวมกลุ่มตั้งกระทู้พูดคุยกัน หลายๆ กระทู้เต็มไปด้วยสาระน่ารู้ อีกหลายๆ กระทู้เป็นการพูดคุยแบบผ่อนคลายเหมือนกับเว็บบอร์ดทั่วไป แต่เกือบครึ่งเป็นกระทู้ของผู้ติดเชื้อรายใหม่ ที่เข้ามาขอคำปรึกษา ผมเองก็ได้เข้าไปเยี่ยมชม หาข้อมูลเกี่ยวกับเชื้อ HIV และการอยู่ร่วมกับคนรักที่มีเชื้อ HIV อยู่บ่อยๆ ยอมรับเลยว่าได้ความรู้มากมายเลยทีเดียว

“นั่นล่ะ เค้ากำลังจะจัดมิตติ้งสมาชิกในเว็บบอร์ดกัน ผมว่าจะชวนคุณไปด้วยกัน” “อืม เหรอ”
“แต่ถ้าคุณไม่อยากไป ก็ไม่เป็นไรนะ” น้ำเสียงเกรงใจของเค้า ทำให้ผมต้องรีบตอบ
“ไปสิ ไปด้วยกันนี่ล่ะ”

และหลังจากเตรียมตัวทำความรู้จักสมาชิกต่างๆ ในเว็บบอร์ดผ่านทางตัวหนังสืออยู่เกือบเดือน ผมกับแฟนหนุ่มก็มายืนสะพายกระเป๋ารออยู่ที่จุดนัดพบ เพื่อเดินทางไปน้ำตกวังตะไคร้ จุดหมายปลายทางของกิจกรรมมิตติ้งเว็บบอร์ดแล้ว

ทริปนี้จัด 3 วัน 2 คืน แต่สำหรับสมาชิกที่ไม่สามารถลางาน หรือไม่สะดวกเดินทางในวันศุกร์ ก็สามารถเลือกทริปแบบ 2 วัน 1 คืนได้ โดยมีรถบริการรับ – ส่งเรียบร้อย ทีแรกผมกับแฟนก็คิดว่าจะขับรถกันไปเอง แต่ในเมื่อเป้าหมายของเราคือการทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ และหาข้อมูลเกี่ยวกับการใช้ชีวิตอยู่กับเชื้อ HIV ให้ได้มากที่สุด เราก็ควรจะเลือกการเดินทางที่จะสร้างมิตรภาพให้ได้มากที่สุด นั่นคือการเดินทางโดยรถตู้ไปพร้อมกับสมาชิกคนอื่นๆ นั่นเอง

“สวัสดีครับ ชื่ออะไรกันบ้างครับ” เป็นคำทักทายแรกของทริปที่เราได้รับ และเป็นตามความตั้งใจของเราทั้งคู่ เพียงไม่กี่นาทีเราก็ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่หลายคนแล้ว

ตลอดการเดินทางบนรถตู้ นอกจากการพูดคุยกันในเรื่องสัพเพเหระ เรื่องหลักๆ ที่คุยกันก็หนีไม่พ้น เรื่องการตรวจเลือด การรับยา ผลข้างเคียงของยา และอื่นๆ อีกมากมายที่เกี่ยวเนื่องกับเชื้อ HIV ใช้เวลาเพียงครู่ก็มาถึงที่พัก เราสองคนเลือกพักอยู่กับเพื่อนใหม่อีกสองคน

สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตได้ก็คือ สมาชิกเกินครึ่งที่เดินทางมาในทริปวันนี้ เกินกว่าครึ่งเป็นชาวเกย์ ที่เหลือเป็นผู้ชายและผู้หญิง และไม่ได้มีเพียงแค่คู่ของผมเท่านั้น ที่มากันเป็นคู่ ยังมีสมาชิกอีกหลายคู่ ทั้งชาย – หญิง และชาย – ชาย ที่จับมือมาด้วยกัน ที่สำคัญที่สุดเกินกว่าครึ่ง ผมดูไม่ออกเลยว่า พวกเขาคือผู้ติดเชื้อ HIV

(โปรดติดตามตอนต่อไป)


กลับไปอ่านตอนที่ 1 - จุดเปลี่ยน

ตอนที่ 2 - นิรนาม

ตอนที่ 3 - ลุ้น 

ตอนที่ 4 - บวกหรือลบ

ตอนที่ 5 - เซ็กซ์ของเรา รักของเรา